พื้นที่ 1 งาน เลี้ยง “เตาหรือเทา” โกยรายได้งามตลอดปี

“เตาหรือเทา” คือ สาหร่ายน้ำจืดสีเขียว ซึ่งคนเมืองเหนือนำมาทำเป็นเมนูอาหารพื้นบ้าน เช่น ตำเตา ยำเตา กินกับผัก สมุนไพรพื้นบ้านหลากหลายชนิด เตา อุดมด้วยโปรตีน วิตามิน สารอาหารอีกเพียบ

สมัยก่อนเตามีอยู่ในแหล่งน้ำจืดธรรมชาติที่สะอาด ร่มเย็น นึกอยากกินก็ชวนกันไปเก็บตามแหล่งน้ำมาประกอบอาหารไม่ต้องไปซื้อหา หลังมีการใช้สารเคมีทางการเกษตรมากขึ้น “เตา” ก็หายไป กลายเป็นของหายาก 

พ่อเพชร แสนเขียว บ้านเลขที่ 51 หมู่ที่ 1 ตำบลแม่สุก อำเภอแม่ใจ จังหวัดพะเยา มีอาชีพเลี้ยงเตาในลำห้วยที่ไหลผ่านสวน เก็บขายได้ตลอดปี โดยใช้เวลาเก็บเตา ล้างน้ำให้สะอาด ห่อใบตอง ส่งไปขายที่ตลาดในเมืองพะเยา และอำเภอพาน จังหวัดเชียงราย หยุดเก็บเตาทุกวันพระ เพราะเชื่อว่าถ้าไม่หยุด เตาจะตายไม่มีให้เก็บอีก

พี่สุปราณี ศรีวิสัย อยู่บ้านเลขที่ 225 หมู่ที่ 1 ตำบลแม่สุก อำเภอแม่ใจ จังหวัดพะเยา เป็นเกษตรกรอีกรายที่เลี้ยงเตาในสระน้ำ ที่มีตาน้ำให้น้ำตลอดปี ใช้พื้นที่ไม่ถึง 1 งาน สร้างรายได้ตลอดทั้งปี เตาในสระนี้มีมานานตั้งแต่รุ่นพ่อแม่ สระอื่นๆ ที่อยู่ใกล้เคียงกลับไม่มี พี่สุปรานีเก็บเตาขายมากว่า 10 ปี เก็บวันละ 50 ห่อ แต่จะเก็บตอนบ่าย ห่อไว้รอแม่ค้าคนกลางมารับไปขายตอนเช้า รายนี้หยุดเก็บเตาทุกวันโกนและวันพระ เพราะเชื่อคำพ่อแม่ที่บอกไว้