โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษตาม ป.อ. มาตรา 393 ฐานดูหมิ่นผู้อื่นซึ่งหน้า ขณะเกิดเหตุผู้เสียหายกับจำเลยอยู่ห่างไกลกันคนละอำเภอ แต่องค์ประกอบความผิดตาม ป.อ. มาตรา 393 นั้น ถ้าเป็นการกล่าวด้วยวาจา ผู้กระทำต้องกล่าวซึ่งหน้าผู้เสียหาย เพราะบทบัญญัติมาตรานี้มีเจตนารมณ์ป้องกันเหตุร้ายที่อาจเข้าถึงตัวกันทันทีที่มีการกล่าว ดังนั้น ข้อเท็จจริงที่โจทก์นำสืบจึงยังไม่เข้าองค์ประกอบความผิดฐานดูหมิ่นผู้อื่นซึ่งหน้า ตามคำพิพากษาศาลฎีกา 3711/2557

“การด่ากันหยาบคายต่อหน้ากันสองคน ว่า ไอ้เี้ย ไอ้สั_ หรือ ไอ้เลว เรียกว่าเป็นการดูหมิ่นซึ่งหน้า จะมีความผิดตามมาตรา 393 แต่หากเผอิญว่าด่าหยาบคายกันกลางตลาดมีบุคคลที่สามได้ยินสิ่งที่ด่ากัน จะมีความผิดมาตรา 328 หมิ่นประมาท ร่วมด้วย มีโทษหนักทันที